مقایسه روش های مختلف عصاره گیری برای بهینه سازی استخراج ترکیبات آنتی اکسیدانی گیاه مرزنگوش (origanum majorana l)

مقدمه: مرزنگوش (origanom majorana l) گیاهی از خانواده نعنائیان به دلیل محتوی بالای ترکیبات آنتی اکسیدانی در صنایع دارویی و غذایی کاربرد زیادی دارد. از آنجا که فعالیت آنتی اکسیدانی گیاهان متأثر از روش عصاره گیری است، هدف از پژوهش حاضر بهینه سازی روش استخراج این ترکیبات از بافت های مختلف (برگ و گل) مرزنگوش در مرحله رویشی وگلدهی می-باشد. روش بررسی: عصاره متانولی برگ مرزنگوش در مرحله قبل از گلدهی، بعد از گلدهی و مخلوط برگ و گل با سه روش خیساندن، امواج مایکروویو و فراصوت تهیه و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ها با دو آزمون تعیین ظرفیت پاکسازی رادیکال های آزاد dpph و ممانعت از پراکسیداسیون لینولئیک اسید در سیستم β- کاروتن برآورد گردید. نتایج: عصاره گیری با ماکروویو به طور معنی داری بیشترین میزان ترکیبات آنتی اکسیدانی را از بافت های مختلف مرزنگوش استخراج کرد (01/0p<) و روش های خیساندن و کاربرد امواج فراصوت در رتبه های بعدی قرار داشتند. آزمون dpph تفاوت معنی داری بین میانگین های فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره های مختلف را به خوبی نشان داد. نمونه برگ قبل از گلدهی که با روش مایکروویو عصاره گیری شده بود در بین نمونه های مورد آزمایش بیشترین اثر آنتی اکسیدانی را داشت، مقدار ic50 آن در آزمون dpph برابر mg dw ml-102/0 و درصد بازدارندگی از پراکسیداسیون لینولئیک اسید آن در مقایسه با bht برابر 110% بود. در حالی که عصاره گیری این نمونه با کاربرد امواج فراصوت کمترین خاصیت آنتی اکسیدانی داشت (ic50 برابر mg dw ml-1 28/0 و 102% بازدارندگی از پراکسیداسیون لیپیدها). نتیجه گیری: روش مایکرویو می تواند به عنوان بهترین و سریع ترین روش استخراج مواد آنتی اکسیدانی مرزنگوش استفاده شود.